KırkKatır

İyi değilim bugünlerde. Seneler sonra ilk kez kalemi kağıdı alıyorum elime. O da ancak iki arada bir derede... Kendime gelemiyorum birkaç gündür. İçimdeki fırtınaları anlatamıyorum kimselere.Öyle bir çıkmaz sokaktayım ki, kaçmam gereken korkularla sıkışıp kaldım tenhalarında. Bilirsin korkarım karanlıktan, korkarım fırtınalardan, korkarım deli yağmurdan... Şimdi hepsiyle bir başımayım. Dönülmez hatalar yaptım Mavi. Dönülmez bir şekilde yollarımı değiştirdim. İnanır mısın? Şimdi hiç olmadığım kadar yalnız hissediyorum kendimi. Çevremde belki de bu zamana kadar hayatımda gelip geçenden daha çok insan varken ben, yalnızlığın devrimini yaşıyorum. O aşık olduğun, o ruhun içinde hayran kaldığın huzur gitti bende. Yaşadığın yürekteki o masum iktidar devrildi bugün. Yürütemedim mavi, tek başıma bu kirli dünyada mutlu ve masum kalamadım. Sevdiğin saçlarıma başkaları dokundu. Bakıp huzurla seyrettiğin gözleri başkası ağlattı, o çok sevdiğin canı, cananı başkaları yaktı. Biliyorum, kızgın

Başa çıkamıyorum, içimin çarkları gıcırdamakta İlk yangınlarım,son yangınlarım Bunları hep yanılgılarım söndürmekte Bütün söylenenler saklamak için Dünyanın kiri sıçramış Kör bir mecaz kullanılmış Hayatımın en yalnız yerinde Bu kadar yalnızlık beni kalabalık yapar Beni bulamazlar diye korkuyorum Aradığım ezgiyi Bulmanın bunalımda yitiriyorum Okyanuslar ,çöller,dağlar geçtim Aradım Çiçekle,ağaçlar,balıklar ve kuyular vardı yolumda Sordum Aradığım yola başladığım yerde kalmış Dönemem çok yoruldum Yorgunluktan bitap düştüğümde Ayaklarım kanamaya başladığında Anladım Hep aynı yerde olduğumu Anlamak karışıp kanıma sarhoş olunca Aynı yerin çok uzaklar olduğunu Başa çıkamıyorum içimin çarkları gıcırdamakta İlk yangınlarım son yangınlarım Bunları hep yanılgılarım söndürmekte                                                             Safa Çakır

Üzerimdeki yorgun baharın Sessizce gidişinin ardından, bir fırtınadır kopar içimde, sensizliğin verdiği acıyla kıvranan kalbim sürekli inliyor. Kapatırım gözlerimi   İçimdeki karanlık ülke sensiz güneş görmesin diye, O mahkumdur karanlığa tek ışığı olan sana kavuşamayınca.                                                                 Varlığım yalan sen yanımda olmayınca. Vurun zincirleri ayağıma yürüdüğüm yollar sana varmayınca...                                                               Ahmet Turan Demir